Włoska kuchnia oparta na naturalnych składnikach

O nas

Pizza & Pasta San Domingo inspiruje się kuchnią włoską, w której ważny jest nie tylko wyjątkowy smak, aromat i wygląd potraw, uzyskany dzięki zastosowaniu świeżych, najlepszych jakościowo składników i samodzielnemu przygotowywaniu dań, ale również bardzo ważna jest atmosfera pełna radości ze spotkania z bliskimi przy stole, bez pośpiechu, w miłej i ciepłej atmosferze.

Serwujemy pizzę włoską sporządzoną według klasycznej receptury z pieca opalanego drewnem. Ciasto z oryginalnej włoskiej mąki typu 00 jest cienkie i chrupiące, pełne smaku i aromatu.

Korzystamy tylko z oryginalnych produktów włoskich, ponieważ cenimy sobie wysoką jakość naszych potraw.

Używamy produktów świeżych, naturalnych i nieprzetworzonych lub przetworzonych w niewielkim stopniu, bez zbędnych chemicznych dodatków.

Uważamy, że świetny produkt obroni się sam, nie potrzebuje on wielu dodatków ani przypraw. I na takich produktach budujemy naszą prostą w składniki, ale bogatą w doznania kulinarne kuchnię.

Nasz szef kuchni kształcił się i praktykował we Włoszech, a gotowanie to jego pasja.

Oprócz pizzy proponujemy kilka rodzajów makaronów, przystawki, zupy, sałatki, desery.

WIĘCEJ

Kuchnia włoska

Kuchnia włoska to jedna z najbardziej znanych i lubianych kuchni świata. Dania takie jak pizza czy spaghetti jada się niemal we wszystkich zakątkach naszego globu. Należy jednak pamiętać, że włoska kuchnia nie jest jednolita, a każdy z dwudziestu regionów kraju ma własne kulinarne tradycje i regionalne potrawy, którymi się szczyci.

Nad całym Półwyspem Apenińskim unoszą się zapachy wybornych potraw, takich jak tortellini, lasagne, ravioli, rozmaitych przypraw i serów. Szczególnie te ostatnie nadają daniom specyficzny smak. Jeżeli ktoś miał szczęście spróbować sera mozzarella wytwarzanego w Kampanii, bądź sera gorgonzola dojrzewającego na północy w Lombardii, na pewno nigdy nie zapomni ich smaku.

Mimo różnorodności kuchnia Półwyspu Apenińskiego posiada również cechy wspólne - z całą pewnością łączy ją zamiłowanie do warzyw. Do Polski wiele z nich dotarło w XVI wieku, dzięki żonie króla Zygmunta Starego - Bonie Sforzy. Wtedy to poznaliśmy smak włoskiej zieleniny i nazwaliśmy ją "włoszczyzną". Spośród bogactwa popularnych na Półwyspie Apenińskim warzyw można wymienić najczęściej używane, czyli pomidory, cebulę i czosnek. Są one częścią składową pomidorowych sosów i zup, np. minestrone. Należy również pamiętać o wszelkiego rodzaju przyprawach, jak oregano lub bazylia oraz szlachetna oliwa, która jest chlubą południa Włoch.

Włosi to również wielcy miłośnicy łakoci i twórcy wspaniałych deserów. Do najsłynniejszych zaliczamy wywodzące się z Toskanii tiramisu i deser panna cotta serwowany głównie na północy Włoch. Na całym świecie znane są także lody włoskie.

Pizza to jedno z najpopularniejszych dań, które zamówić można niemal w każdym zakątku świata. Jej zagorzałych amatorów znajdziemy dokądkolwiek się udamy. Zastanawialiście się kiedyś skąd pochodzi pizza lub jakie są najbardziej popularne rodzaje pizzy? A może obchodzicie międzynarodowy dzień pizzy? Wiecie kiedy przypada?

Płaskie placki typu chlebowo - drożdżowego towarzyszyły człowiekowi niemal od zarania dziejów. Kultury różnych rejonów tworzyły swoje warianty tego podstawowego elementu wyżywienia. Placki z dodatkiem ziół i warzyw cieszyły się powodzeniem, m. in. w starożytnej Grecji, Persji czy Egipcie.

Wiek XVIII to początek masowego zainteresowania pizzą, którą wypiekano w tradycyjnych piecach drzewnych. Sprzedawana była na ulicach Neapolu i właśnie w tym mieście powstała pierwsza znana (i funkcjonująca do dzisiaj) pizzeria – Antica Pizzeria Port Alba.

Rok 1889 to jedna z najważniejszych dat w historii włoskiego przysmaku. Wtedy to królowa Małgorzata Sabaudzka odwiedziła neapolitańskiego mistrza sztuki kulinarnej – Raffaele Espostio, który po raz pierwszy przygotował pizzę w kolorach włoskiej flagi. Czerwień pomidorów, zieleń bazylii oraz biel sera mozzarelli stworzyły klasyczną wersję pizzy, nazwaną na cześć królowej Margherita.

Nazwa „pizza” prawdopodobnie wywodzi się w prostej linii od słowa „picea”, które po łacinie oznaczało chleb umieszczony w piecu. Przełomowym momentem w historii pizzy w znanej nam obecnie formie było spopularyzowanie pomidorów, a konkretniej – sosu pomidorowego.

Najbardziej znanym na świecie włoskim makaronem jest oczywiście spaghetti . Legendy mówią, że spaghetti zostało przywiezione do Włoch przez Marco Polo, jednak badania wskazują, że pochodzą raczej ze starożytnej Grecji lub z dawnej kuchni arabskiej. Spaghetti są nierozerwalnie kojarzone z Italią: na przykład włoscy imigranci w Stanach nazywani są obraźliwie „mangiaspaghetti” (zjadaczami spaghetti).

Lasagne to danie uznawane za jeden z kulinarnych symboli Italii. Skąd tak naprawdę pochodzi i jaki jest sekret przygotowania tego makaronowego specjału? Historia lasagne sięga jeszcze czasów starożytnych. Prawdopodobnie to Rzymianie są autorami tej potrawy. Co ciekawe, samo słowo lasagne pochodzi z języka greckiego i oznacza naczynie, w którym danie było początkowo przygotowywane. Prawdziwy przełom w przyrządzaniu dania nastąpił pod koniec XVII wieku. Wtedy to zaczęto stosować sos pomidorowy, który zrewolucjonizował całą kuchnię Półwyspu Apenińskiego, w tym także lasagne.

Lasagne jest potrawą, która może być przygotowywana na wiele sposobów, w zależności od preferencji smakowych. Najbardziej popularne są dwie wersje:

Lasagne bolognese: jej cechą charakterystyczną jest tradycyjny sos boloński, z dodatkiem mielonego mięsa – wieprzowego lub wieprzowo-wołowego.
Lasagne napoli: lasagne rodem z południowych Włoch. W przeciwieństwie do jej siostry z północy, jest potrawą bezmięsną. Bazuje na charakterystycznym dla neapolitańskiej kuchni sosie napoli – zrobionym z pomidorów z dodatkiem czosnku, bazylii, tymianku i oregano.

Lasagne jest jednak potrawą, która pozwala kucharzowi na sporą inwencję. Często oprócz klasycznej wersji bolońskiej i napoli, możemy spotkać m.in. lasagne ze szpinakiem, tuńczykiem, owocami morza, a nawet kiełbasą.

Popularne wstążki, czyli tagliatelle, to tradycyjny makaron z regionu Emilia – Romagna. Legenda głosi, że zostały one wymyślone przez bolońskiego kucharza z okazji ślubu słynnej trucicielki Lukrecji Borgii i księcia Alfonsa d’Este. Kształt i barwa tagliatelli miały być zainspirowane długimi, złocistymi włosami Lukrecji.

Ojczyzną słynnego zielonego sosu pesto jest Liguria, mały region na zachodnim wybrzeżu Włoch i tam właśnie, szczególnie w stolicy regionu, Genovie, można zjeść najlepsze, świeżutkie pesto. Sos powstaje ze świeżej bazylii, oliwy z oliwek, czosnku, orzeszków pinii oraz startego sera, najczęściej grana padano lub parmezanu, a jego nazwa pochodzi od czasownika pestare (gnieść, tłuc). Istnieje również odmiana czerwona pesto: jest to przysmak sycylijski, a do produkcji zamiast liści bazylii wykorzystuje się suszone pomidory.

We Włoszech absolutnie ważne są oznaczenia DOP (denominazione di origine protetta) i DOC (denominazione di origine controllata). Oznaczają one, że dany towar został wyprodukowany na danym terytorium, zgodnie ze ściśle określonymi regułami i wyłącznie produkt z tym oznaczeniem jest oryginalny – wszystko inne to podróby. Produktami DOP są największe specjały włoskiej kuchni: sery parmigiano, mozzarella di bufala, gorgonzola, grana padano, fontina, oprócz tego szynka parmeńska, tradycyjny ocet balsamiczny z Modeny, wino Chianti, a nawet pomarańcze z Gargano, bazylia z Genovy, jabłka z Trentu, orzechy z Rzymu i szafran z Sardynii.